-
1 zaciążyć
pf.1. (= stać się ciężkim) weigh heavily; plecak zaciążył mu po paru godzinach marszu the rucksack weighed heavily on him after a few hours of marching.2. (= stać się nie do zniesienia) weigh heavily; zaciążyło na nim wspomnienie ojca the memory of his father weighed heavily on him.3. (= odbić się negatywnie) have a negative impact ( na czymś on sth); na jego złym zachowaniu zaciążyło nieodpowiednie towarzystwo what contributed to his misbehavior was inappropriate company.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaciążyć
-
2 zaciąż|yć
pf vi 1. (wydać się ciężkim) [plecak, wór] to weigh [sb] down- zaciążyły mi powieki my eyelids felt heavy2. książk. (zacząć doskwierać) [samotność, odpowiedzialność] to start to weigh on [osobie]- tajemnica zaciążyła mu nieznośnie the secret became an unbearable burden to him3. książk. (wywrzeć wpływ) zaciążyć na czymś to affect sth- zaciążyć na wizerunku czegoś to affect the image of sth- to zaciążyło na całym jego życiu it affected his whole lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaciąż|yć
См. также в других словарях:
zaciążyć — dk VIb, zaciążyćżę, zaciążyćżysz, zaciążyćciąż, zaciążyćżył «dać się odczuć jako ciężar, wydać się ciężkim» Plecak mu zaciążył. Zaciążyły mu grube buty. ◊ Coś (np. tajemnica, wspomnienie, samotność) zaciążyło komuś (na sercu, na piersiach) «coś… … Słownik języka polskiego
